W dzisiejszym odcinku następujące tematy:      
 

• PIT: Dochody z inwestycji kapitałowych rozliczymy w odrębnym zeznaniu
• CIT: Przesłanki uznania zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa 
• VAT: Nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji a VAT
• PCC: Zasilenie finansowe spółki komandytowej o charakterze zwrotnym a PCC
• Pozostałe zagadnienia: Zasady odliczenia składek zdrowotnych w przypadku pracowników ubezpieczonych poza Polską

W przypadku zbycia papierów wartościowych lub udziałów w spółkach, podatnik ma obowiązek rozliczyć się na druku PIT-38. Deklarację tę złożą ci wszyscy, którzy w roku 2017 uzyskali prywatnie (poza działalnością gospodarczą) przychody w/w źródła. Podstawą opodatkowania przychodu ze sprzedaży akcji (udziałów) jest przychód (kwota otrzymana ze sprzedaży) pomniejszona o koszty uzyskania przychodu. Co ważne, dla rozliczenia przychodu istotna jest data odpłatnego zbycia, a nie data, w której poniesiono koszty jego uzyskania lub w którym nabyto prawa do realizowanych obecnie zysków ze zbycia papierów wartościowych.

Zapraszamy do śledzenia kolejnych odcinków „Podatkowego podsumowania tygodnia”, w których do końca kwietnia 2018 r. będziemy przedstawiać kolejne aspekty dotyczące rocznego zeznania podatkowego PIT).
 

W wyroku z dnia 22 marca 2018 r. (sygn. akt II FSK 808/16) NSA stwierdził, że w przypadku transferu zespołu składników w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa istotne jest aby tak wydzielony zespół składników mógł samodzielnie wykonywać określone zadania gospodarcze bez potrzeby uzyskiwania dodatkowych składników. Co istotne, w przypadku transferu pracowników, nie jest istotne kto był ich prawnym pracodawcą, lecz fakt, że przed i po transferze mieli porównywalne obowiązki, np. pracowali przy tym samym sprzęcie choćby byli oni zatrudniani przez inną spółkę i jedynie wynajmowani do przenoszonej części przedsiębiorstwa. Ponadto, w przypadku gdy do poszczególnych wydziałów produkcyjnych można przypisać odpowiednio przychody, bez znaczenia pozostaje fakt nieposiadania przez takie wydziały własnych środków finansowych oraz rachunków bankowych.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 22 marca br. (sygn. akt. III SA/Wa 1789/17), wydzielenie z całego zbioru świadczeń składających się na kompleksową usługę organizacji i produkcji konferencji, organizacji rozrywek podczas czasu wolnego, jest wydzieleniem sztucznym. Zdaniem Sądu, czas, w którym konferencja się odbywa pracodawca zagospodarowuje na rzecz pracowników, również w tzw. czasie wolnym. W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu, że wydatki poniesione na nabycie świadczeń polegających na organizacji rozrywek podczas czasu wolnego w trakcie konferencji nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT w ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, a spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem świadczeń polegających na organizacji rozrywek podczas czasu wolnego w trakcie konferencji.

Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 20 marca br. (sygn. akt FSK 698/16), o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o przyjęciu, że podlega opodatkowaniu decyduje jej treść, a nie nazwa. Biorąc pod uwagę autonomię prawa podatkowego należy wskazać, że skutki określone na gruncie kodeksu spółek handlowych nie mogą być wprost przenoszone na grunt prawa podatkowego. W związku z tym, okoliczność, że k.s.h. nie przewiduje w stosunku do spółek osobowych instytucji dopłat nie oznacza, że zasilenie finansowe spółki komandytowej o charakterze zwrotnym dokonane przez wszystkich jej wspólników na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie może stanowić dopłaty.

Jak wynika z wyroku WSA w Poznaniu z dnia 22 marca br. (sygn. akt. I SA/Po 74/18), ograniczenie, o którym mowa w art. 27b ust. 2 ustawy PIT (tj. kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75 % podstawy wymiaru tej składki) nie będzie mieć zastosowania tylko w takim przypadku, gdy przepisy obowiązujące w danym kraju nie nakazują ustalać wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne w oparciu o podstawę wymiaru tej składki, zdefiniowanej tymi przepisami. W pozostałych przypadkach, tj. gdy obowiązujące w danym kraju przepisy określają metodykę wyliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne w oparciu o zdefiniowaną podstawę jej wymiaru, ograniczenie wynikające z art. 27b ust. 2 ustawy PIT znajdzie zastosowanie.