TP Alert: Interpretacja ogólna Ministra Finansów dotycząca przygotowywania dokumentacji cen transferowych

Interpretacja ogólna - dokumentacja cen transferowych

24 stycznia 2018 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną przepisów prawa podatkowego dotyczącą obowiązku sporządzania dokumentacji transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, zgodnie z art. 25a Ustawy PIT oraz art. 9a Ustawy CIT.

1000
Interpretacja ogólna Ministra Finansów dotycząca przygotowywania dokumentacji cen transferowych

Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami przedstawicieli Ministerstwa Finansów (zob. np. wypowiedź Joanny Pietrasik, dyrektor Departamentu Cen Transferowych i Wycen w MF dla dziennika „Rzeczpospolita”, 9 stycznia br.), Ministerstwo przygotowało interpretację ogólną dotyczącą stosowania przepisów Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawa PIT) oraz Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Ustawa CIT) odnoszących się do dokumentowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi.

W omawianej interpretacji (sygnatura: DCT.8201.1.2018) poruszono następujące kwestie:

  1. sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju/ innych zdarzeń jednego rodzaju,
  2. sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi,
  3. obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, 
  4. ustalenie transakcji jednego rodzaju.
     

Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju/innych zdarzeń jednego rodzaju

W odniesieniu do pierwszego z tematów poruszonych w interpretacji Minister Finansów zauważa, iż stwierdzenie „jednego rodzaju” użyte w przepisach dotyczących dokumentacji cen transferowych odnosi się zarówno do „innych zdarzeń”, jak i do „transakcji”. Tym samym, jak czytamy w interpretacji, „jeżeli podatnik realizuje z podmiotem powiązanym lub podmiotami powiązanymi transakcje jednego rodzaju, których wartość w sumie przekracza próg wskazany w art. 25a ust. 1d Ustawy PIT oraz art. 9a ust. 1d Ustawy CIT (…) i jednocześnie inne transakcje jednego rodzaju, których wartość nie przekracza ww. progu, to podatnik ma obowiązek sporządzenia dokumentacji tylko dla tych transakcji jednego rodzaju, które przekroczą próg ustawowy”. Jak podkreślono w interpretacji, „nie ma obowiązku sumowania wartości różnych rodzajów transakcji lub różnych rodzajów innych zdarzeń w celu określenia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej”.

Wyjaśniając taką wykładnię Minister Finansów powołał się na ratio legis interpretowanych przepisów, to jest m.in. „skoncentrowanie się na transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie”. Zdaniem Ministra, odwrotna od przedstawionej interpretacja omawianych przepisów Ustawy PIT i Ustawy CIT „byłaby sprzeczna z celem ustawodawcy”. 

 

Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi

Drugi z poruszonych w interpretacji tematów dotyczy problematycznej kwestii ewentualnego sumowania wartości transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi. Zgodnie z wykładnią przepisów dokonaną przez Ministra Finansów, „podatnik jest zobowiązany do odniesienia progów transakcyjnych określonych w ww. art. 25a Ustawy PIT oraz art. 9a Ustawy CIT do wartości stanowiącej sumę wartości transakcji jednego rodzaju lub innego zdarzenia jednego rodzaju zawartej z poszczególnymi podmiotami powiązanymi, a nie do wartości transakcji jednego rodzaju z jednym konkretnym podmiotem powiązanym”.

Powyższe podejście oznacza, iż w przypadku zawarcia przez podatnika transakcji jednego rodzaju z kilkoma podmiotami powiązanymi „w celu ustalenia, czy podlega ona obowiązkowi dokumentacyjnemu, podatnik jest zobowiązany odnieść łączną wartość takiej transakcji jednego rodzaju realizowaną ze wszystkimi podmiotami powiązanymi do progu dokumentacyjnego”. Dokonana w interpretacji wykładnia przepisów uzasadniana jest brzmieniem art. 25a ust. 1d Ustawy PIT oraz art. 9a ust. 1d Ustawy CIT, które „w żadnym miejscu nie określają, że próg dokumentacyjny powinien być liczony osobno dla każdego podmiotu powiązanego”. Jak zauważa Minister Finansów, „transakcja jednego rodzaju realizowana na analogicznych warunkach z różnymi podmiotami powiązanymi nie przestaje być z tego powodu jedną transakcją danego rodzaju”. 

 

Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej

W odpowiedzi na wątpliwości podatników dotyczące ustalenia, czy obowiązek dokumentacyjny wynikający z przepisów art. 25a Ustawy PIT oraz art. 9a Ustawy CIT w przypadku „innych zdarzeń” dotyczy również transakcji realizowanych z podmiotami niepowiązanymi, w omawianej interpretacji Minister Finansów wyjaśnia, iż „obowiązek taki nie powstaje”, a do jego zaistnienia „zarówno transakcje, jak i inne zdarzenia, o których mowa w ww. przepisach powinny być realizowane z podmiotami powiązanymi”. Taką interpretację Minister uzasadnia brzmieniem wskazanych przepisów Ustawy PIT i Ustawy CIT, wykładnią systemową, a także celem tych przepisów – są one bowiem „adresowane do podatników dokonujących transakcji lub innych zdarzeń z podmiotami powiązanymi”. Jak jednak przypomina Minister, wyjątkiem są transakcje lub inne zdarzenia realizowane z podmiotami z tzw. rajów podatkowych, w przypadku których zastosowanie mają odrębne jednostki redakcyjne Ustawy PIT i Ustawy CIT.

Ustalenie transakcji jednego rodzaju

W omawianej interpretacji ogólnej poruszono również ważne dla podatników zagadnienie dotyczące tego, w jaki sposób należy klasyfikować transakcje/inne zdarzenia jako „jednego rodzaju”. Minister Finansów zauważa jednak, iż ten obowiązek spoczywa na podatniku, w interpretacji zaś zawarto tylko kilka wskazówek, którymi podatnicy mogą sugerować się przy dokonywaniu takiej klasyfikacji. Czytamy w niej, iż „poszczególne przepływy pieniężne powinny być agregowane do jednego rodzaju transakcji (lub jednego rodzaju zdarzenia)”, jeżeli „główne parametry transakcji, istotne z punktu widzenia cen transferowych (takie jak np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, a także sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności itd.) są do siebie zbliżone”. Ministerstwo podkreśla jednak, iż „przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest definiowanie transakcji jednego rodzaju lub innych zdarzeń jednego rodzaju”, które to „powinny być każdorazowo oceniane indywidualnie
z uwzględnieniem specyfiki działalności danego podatnika”, co z kolei „wymaga zindywidualizowanego podejścia bazującego na konkretnym stanie faktycznym znajdującym odzwierciedlenie w dokumentach źródłowych podczas postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub czynności sprawdzających”.

W końcowej części omawianej interpretacji Minister Finansów przypomina również, iż transakcje zawierane przez podatnika z podmiotami powiązanymi, niezależnie od faktu objęcia ich obowiązkiem dokumentacyjnym, powinny być „w związku z art. 25 Ustawy PIT oraz art. 11 Ustawy CIT – ustalone zgodnie z zasadą ceny rynkowej (ang. arm’s length principle)”.
 

Pełna treść interpretacji ogólnej dostępna jest na stronach internetowych Ministerstwa Finansów.

Pragniemy zauważyć, iż omawiana powyżej wykładnia przepisów może mieć istotny wpływ na obowiązki podatników w zakresie dokumentowania transakcji z podmiotami powiązanymi. Przypominamy także, iż zgodnie z przepisami Ustawy PIT oraz Ustawy CIT wraz z rocznym zeznaniem podatkowym podatnicy obowiązani są do przekazania właściwemu urzędowi skarbowemu oświadczenia o sporządzeniu kompletnej dokumentacji podatkowej.

Jeżeli zainteresowały Państwa tematy poruszone w niniejszym alercie lub chcieliby Państwo omówić ich wpływ na obowiązki sprawozdawcze Państwa firmy, serdecznie zachęcamy do kontaktu.
 

© 2024 KPMG Sp. z o.o., polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i członek globalnej organizacji KPMG składającej się z niezależnych spółek członkowskich stowarzyszonych z KPMG International Limited, prywatną spółką angielską z odpowiedzialnością ograniczoną do wysokości gwarancji. Wszelkie prawa zastrzeżone.


Więcej informacji na temat struktury globalnej organizacji KPMG można znaleźć na stronie o strukturze zarządczej.

Bądź z nami w kontakcie