Zwolnienia w SSE w przypadku delokalizacji po nowemu | Michał Klimczak

Zwolnienia w SSE

Mimo że nowe unijne przepisy dotyczące pomocy publicznej zaczęły obowiązywać już w połowie 2014 r., a ich implementacja do Ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: SSE), miała miejsce na początku 2015 r., nadal istnieje wiele praktycznych obszarów, które wymagają doprecyzowania lub wyjaśnienia. Wynika to z faktu, że przepisy unijne pisane są w sposób bardzo ogólny, natomiast szczegółowa implementacja jest pozostawiana państwom członkowskim. Praktyka pokazuje jednak, że państwa członkowskie, w tym Polska, kopiują unijne przepisy wprost do krajowych ustaw i rozporządzeń, pozostawiając często niełatwe zadanie interpretacji samym przedsiębiorcom.

1000

Wniosek o pomoc publiczną

Jeżeli przedsiębiorca starał się kiedyś o pomoc inną niż zwolnienie w SSE, np. o dotacje unijne, spotkał się na pewno z koncepcją wniosku o pomoc publiczną. Wniosek o pomoc publiczną w przypadku programu pomocowego (czyli kiedy nie jest to pomoc ad hoc), warunkuje możliwość rozpoczęcia projektu.

Przez wiele lat w przedsiębiorcy korzystający ze zwolnienia w SSE nie mieli tej kwestii jednoznacznie wyjaśnionej. W procedurze udzielania zezwolenia SSE, funkcjonowały takie dokumenty jak: list intencyjny, zgłoszenie inwestora, biznes plan. Żaden ze wspomnianych dokumentów nie miał jednak charakteru wniosku. Przedsiębiorcy rozstrzygając kiedy mogą zacząć projekt bazowali zawsze na dacie wydania zezwolenia. Powyższe wynikało z przepisów Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej w SSE, które wskazywały, że za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, czyli już po dacie jego wydania.

Dopiero od 6 stycznia 2015 r. przepisy Ustawy o SSE zostały uzupełnione o wyraźne wskazanie, że w procedurze negocjacji bądź też rokowań, przedsiębiorca składa wniosek o udzielnie pomocy publicznej. Jednocześnie utrzymany został przepis dotyczący kwalifikowania wydatków w trakcie obowiązywania zezwolenia. Powyższe oznacza dla przedsiębiorców, że:

1. Po złożeniu wniosku o udzielnie pomocy publicznej (w rokowaniach bądź negocjacjach) mogą np. składać zamówienia i rozpoczynać prace budowlane – co do zasady mogą rozpocząć realizację projektu, którym ma być objęty zwolnieniem w SSE.
2. Mogą ponosić wydatki związane z projektem, który ma być objęty zwolnieniem na terenie SSE, po dniu złożenia wniosku o udzielnie pomocy publicznej, ale tylko wydatki poniesione po dniu uzyskania zezwolenia będą wydatkami kwalifikowanymi.

W praktyce problem ten dotyka przedsiębiorców, którzy przed wydaniem zezwolenia SSE musieli czekać na dodatkowe zgody lub weryfikacje (np. ze strony ARP bądź samego Ministerstwa Rozwoju). Wprowadzenie instytucji wniosku o udzielenie pomocy publicznej zamyka dotychczasowe wątpliwości w tym obszarze.
 

Zmiana w przepisach

Unijne przepisy dotyczące pomocy publicznej obowiązujące od połowy 2014 r. rodziły bardzo wiele wątpliwości, dlatego 10 lipca 2017 r. wyszły w życie zmiany, które mają te wątpliwości rozwiać. Jednym z kluczowych obszarów, który został wyjaśniony w zmienianych przepisach jest obszar dotyczący możliwości uzyskania pomocy publicznej (np. zwolnienia w SSE) w przypadku tzw. delokalizacji. Do wprowadzenia w lipcu 2017 r. zmian, przepis nie pozwalał na przyznanie pomocy regionalnej (w tym zwolnień w SSE) na rzecz przedsiębiorcy, który zamknął taką samą lub podobną działalność w Europejskim Obszarze Gospodarczym (dalej: EOG) w ciągu dwóch lat poprzedzających wniosek o przyznanie regionalnej pomocy inwestycyjnej lub który — w momencie składania wniosku o pomoc — ma konkretne plany zamknięcia takiej działalności w ciągu dwóch lat od zakończenia inwestycji początkowej, której dotyczy wniosek o pomoc, w danym obszarze. Ponieważ pojęcia „zamknąć” czy też „taka sama lub podobna działalność” nie zostały jednoznacznie zdefiniowane, Komisja Europejska była nawet zmuszona wydać specjalne wyjaśnienia. Ponieważ i one nie były satysfakcjonujące, postanowiono w przygotowywanej nowelizacji rozwiązać tę kwestię.

Nowe przepisy wprowadziły pojęcie przeniesienia, które oznacza przeniesienie tej samej lub podobnej działalności lub jej części z zakładu na terenie jednego z państw EOG (zakład pierwotny) do zakładu, w którym dokonuje się inwestycji objętej pomocą, i który znajduje się na terenie innego państwa EOG (zakład objęty pomocą). Przeniesienie występuje wówczas, gdy produkt lub usługa w zakładzie pierwotnym i zakładzie objętym pomocą służy przynajmniej częściowo do tych samych celów oraz zaspokaja wymagania lub potrzeby tej samej kategorii klientów oraz w jednym z pierwotnych zakładów beneficjenta w EOG nastąpiła likwidacja miejsc pracy związanych z taką samą lub podobną działalnością.

Nowe przepisy miały na celu uproszczenie zasad, ale przede wszystkim wykluczenie z rozważań zupełnie niezwiązanych przypadków. Można sobie wyobrazić sytuację, w której w sposób zupełnie naturalny jest kończona produkcja jednego z asortymentów dużej grupy kapitałowej – np. dostawcy części samochodowych, natomiast w zakładzie w Polsce, chcącym skorzystać ze zwolnienia w SSE, planowane jest rozpoczęcie produkcji nowego asortymentu dla tej samej branży. Oba wydarzenia: zamknięcie starego zakładu oraz otwarcie nowego nie miały ze sobą nic wspólnego, jednakże według starych przepisów, jeżeli zamknięcie zakładu miało miejsce w okresie dwóch lat przed momentem ubiegania się o zwolnienie w SSE, wejście do SSE było zablokowane.

Według nowych przepisów, takie niepowiązane zdarzenia, nie powinny blokować inwestowania w SSE, jednakże po raz kolejny mamy do czynienia z bardzo ogólnym sformułowaniem przepisów unijnych. Jak bowiem zdefiniować, że produkt „przynajmniej częściowo służy do tych samych celów” albo „zaspokaja potrzeby tej samej kategorii klientów”? W świetle planowanych zmian do zasad zwolnień w SSE, należy się spodziewać, że nowe unijne przepisy znajdą swoje odzwierciedlenie dopiero w nowych regulacjach SSE.
 

Michał Klimczak, menedżer w dziale doradztwa podatkowego, biuro we Wrocławiu.  

© 2024 KPMG Sp. z o.o., polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i członek globalnej organizacji KPMG składającej się z niezależnych spółek członkowskich stowarzyszonych z KPMG International Limited, prywatną spółką angielską z odpowiedzialnością ograniczoną do wysokości gwarancji. Wszelkie prawa zastrzeżone.


Więcej informacji na temat struktury globalnej organizacji KPMG można znaleźć na stronie o strukturze zarządczej.

Bądź z nami w kontakcie